***
Падымі угару сваё вока,
I ты будзеш ізноў як дзіця,
I адыйдуць-адлынуць далёка
Ад душы ўсе трывогі жыцця.
Ёй не трэба ні шчасця, ні ласкі,
Ў ёй няма ні нуды, ні клапот,
Ты - царэвіч цудоўнае казкі,
Гэта хмара - дыван-самалёт!
Кoличество переходов на страницу: 422
| Версия для печати | Сообщить администратору | Сообщить об ошибке | Вставить в блог |
